Δύσκολη νύχτα.

Σαν μύγες τριγυρνάνε στο δωμάτιο
σαν κάθομαι στο ξύλινο γραφείο
οι λέξεις. Γυροφέρνουν το κεφάλι
σύννεφο που βουίζει ζαλισμένο.

Απάνω στα χαρτιά μου το μολύβι
τις νύχτες που εργάστηκε σα γρύλος,
είν' άγνωστος απόψε κι όχι φίλος,
της ποίησης το ρυθμό να μου κρατήσει.

Κι η νύχτα πόσο γρήγορα διαβαίνει!
Κι ο νους μου τι σβηστός που είναι και κρύος!
Απ'το κεφάλι μάκρυναν οι λέξεις,
στη λάμπα γύρω από ώρα φέρνουν κύκλους.