Το όνομά μου μια τυχαία ειρωνεία.
Το σώμα μου ένα πρόχειρο στέγαστρο.
Η ηλικία μου ένας μεταβαλλόμενος αριθμός.
Η ζωή μου κάτι παλμοί πλην μία αιωνιότητα.
Οι σκέψεις μου ασυνεχείς μες στη συνέχειά τους.
Η μνήμη μου αυτόνομη, στυγνή.
Να θυμηθώ μόνο να μη χαριστώ απλόχερα.
Γιατί δεν εκτιμάται ως θα'πρεπε το χαριζόμενο,
μα εκτιμάται, οπωσδήποτε, το κερδισμένο.
