Μια ακόμη ειλικρινής μέρα.

  Σύντομος και κακός ύπνος. Βεβιασμένο ξύπνημα. Κάπου κοντά στην πολυκατοικία ακούγεται ένα τρυπάνι. Πάλι. Σάββατο μεσημέρι. Κακή ηχομόνωση. Κρύο σπίτι. Ένα τράβηγμα στο κεφάλι, ένα μούδιασμα στο πρόσωπο. Κουκουλώνεσαι πρόχειρα με μια κουβέρτα και φτιάχνεις ζεστό καφέ. Η ώρα περνάει γρήγορα κι εσύ κάθεσαι ενώ σε λίγο πρέπει να φύγεις. Στα μέσα μεταφοράς μπαινοβγαίνει πολύς κόσμος. Αναρωτιέσαι, γιατί δεν κάθονται στο σπίτι τους με τόσο κρύο; Εσύ τη μέρα σου την είχες σκεφτεί αλλιώς πάντως, κι αν μπορούσες τώρα δε θα στριμωχνόσουν ανάμεσά τους. Τώρα περπατάς γρήγορα στο κρύο. Πού πήγαν όλοι; Στο δρόμο είσαι μόνος. Το κεφάλι χειροτερεύει, σχεδόν δε νιώθεις τα χείλη σου από το μούδιασμα, τα μάγουλά σου. Δε βιάζεσαι να προλάβεις, βιάζεσαι όμως να μπεις κάπου, να νιώσεις ότι έφτασες. Όταν πια ανοίγει η πόρτα, θυμάσαι εκείνο το τρυπάνι. Αν τρυπούσες το κεφάλι σου, ο πόνος θα σταματούσε. Ναι, σίγουρα θα σταματούσε.

Σημείωση: Οι εικόνες είναι στιγμιότυπα της ταινίας "π" του Darren Aronofsky,1998 .