Δρόμοι που τη μέρα σφύζουν από ζωή, ανθρώπους, φασαρία.
Που την νύχτα αδειάζουν και μένουν μόνοι τους.
Τα πρωινά ανάμεσα στο πλήθος είμαι ένα τίποτα.
Τη νύχτα, όχι πως γίνομαι κάτι σπουδαίο, είμαι εγώ.
Που την νύχτα αδειάζουν και μένουν μόνοι τους.
Τα πρωινά ανάμεσα στο πλήθος είμαι ένα τίποτα.
Τη νύχτα, όχι πως γίνομαι κάτι σπουδαίο, είμαι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου